شما ممکن است دیدگاهی نسبت به جهان داشته باشید که کاملاً متفاوت از دیدگاه دیگران و عرف فرهنگی اطرافیان ونزدیکان شما باشد.  در نتیجه شرکت در فعالیت های اجتماعی، آموزشی و خانوادگی برای شما دشوار خواهد بود.

 این رفتارها و نگرش ها اغلب باعث ایجاد مشکلات و محدودیت هایی در روابط، برخوردهای اجتماعی و محیط های کاری یا مدرسه می شود.  همچنین ممکن است بدنبال احساس انزوا بتدریج به افسردگی و اضطراب مبتلا شوید.

 با این حال، اختلالات شخصیت قابل درمان هستند.  اغلب ترکیبی از شناخت درمانی و دارو می تواند کمک زیادی به زندگی شما کند.

 علت اختلالات شخصیتی مشخص نیست.  با این حال، اعتقاد بر این است که ممکن است این اختلالات نتیجه توسط اثرات ژنتیکی و محیطی، که برجسته‌ترین آنها تروماها و تجربیات دوران کودکی است، ایجاد شوند.

اختلالات شخصیت معمولاً در سالهای نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شوند.  علائم بسته به نوع خاص اختلال شخصیت متفاوت است. 

 انواع مختلفی از اختلالات شخصیت وجود دارد.  آنها بر اساس ویژگی ها و علائم مشابه به سه دسته گروه بندی می شوند.  برخی از افراد ممکن است علائم و نشانه های اختلالات شخصیتی در گروههای مختلفی را داشته باشند.

گروه A: شکاک

• اختلال شخصیت پارانوئید:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است به دیگران بی اعتماد و به انگیزه های آنها مشکوک باشند.
• اختلال شخصیت اسکیزوئید: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید می توانند علاقه کمی به ایجاد روابط شخصی یا مشارکت در تعاملات اجتماعی نشان دهند.
• اختلال شخصیت اسکیزوتایپال: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اغلب بر این باورند که می توانند با افکار خود بر افراد یا رویدادها تأثیر بگذارند و ممکن است رفتارها را اشتباه تعبیر کنند که منجر به واکنش های عاطفی نامناسب می شود.

گروه B: عاطفی و تکانشی

• اختلال شخصیت ضد اجتماعی:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی تمایل دارند دیگران را مورد آزار قرار داده و از این رفتارها ابراز پشیمانی نداشته باشند.  این افراد معمولا رفتارهای غیرصادقانه ای مانند دروغگویی و دزدی داشته  و ممکن است مستعد مصرف شدید الکل و مواد مخدر باشند.
• اختلال شخصیت مرزی:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، صرف نظر از حمایت خانواده یا جامعه، اغلب احساس پوچی و رها شدن داشته و در مواجهه با رویدادهای استرس زا مشکل داشته باشند و نیز دوره هایی از بدبینی را تجربه کنند. این افراد همچنین تمایل به انجام رفتارهای مخاطره آمیز و تکانشی مانند نوشیدن زیاد الکل و قمار دارند.
• اختلال شخصیت هیستریونیک:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریونیک اغلب سعی می کنند با نمایشی یا تحریک آمیز بودن توجه بیشتری را به خود جلب کنند.  و ممکن است به راحتی تحت تاثیر افراد دیگر قرار بگیرند و نسبت به انتقاد یا عدم تایید حساس هستند.
• اختلال شخصیتی خودشیفتگی: افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته اغلب بر این باورند که مهم‌تر و بالاتر از دیگران بوده و تمایل دارند دستاوردهای خود را اغراق بزرگنمایی نمایند و ممکن است به جذابیت یا موفقیت خود ببالند.  علائم دیگر شامل نیاز عمیق به تحسین اما عدم همدلی با افراد دیگر است.

 گروه C: مضطرب

• اختلال شخصیت اجتنابی: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب احساس بی کفایتی، حقارت یا عدم جذابیت را تجربه می کنند. این اشخاص ممکن است بیش از حد بر انتقاد دیگران تمرکز داشته و از شرکت در فعالیت های جدید یا یافتن دوستان جدید اجتناب کنند.
• اختلال شخصیت وابسته:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته برای برآوردن نیازهای عاطفی و فیزیکی خود به افراد دیگر وابسته هستند.  آنها معمولاً از تنها ماندن اجتناب می کنند و به طور مرتب هنگام تصمیم گیری به اطمینان و تائید نیاز دارند.  این افراد ممکن است بیشتر آزار فیزیکی و کلامی را تحمل کنند.
• اختلال شخصیت وسواسی اجباری:  افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-اجباری نیاز شدیدی به نظم دارند.  به شدت به قوانین و مقررات پایبند هستند و وقتی به کمال نمی رسند احساس ناراحتی می کنند.  این افراد حتی ممکن است بدلیل اهمیت و دغدغه فراوان برای انجام کار و پروژه بصورت بی نقص ، در روابط شخصی و بین فردی دچار مشکل شوند.